سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

زبانحال امام جواد علیه‌السلام قبل از شهادت

شاعر : محمدفرحبخشیان(ژولیده نیشابوری)
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : غزل

سوخت از زهر هلاهل جگرم مادر جان!           تیره شد روز به پیش نظرم مـادر جان!

من در این حجرۀ در بسته بخود مىپیچم           کس نداند که چه آمد به سرم مادر جان!


من جـوادم که به یاد تو سخـن مىگـویم           چون تو را از همه مشتاق ترم مادر جان!

هـمچـو شمعى اثـر زهـر سـتم آبـم کرد           سوخت پروانه صفت بال و پرم مادرجان!

چون تو در فصل جوانى ز جهان خواهم رفت           که زده داغ تو بر جان شررم مادر جان!

به لب خـشـک منِ غـمـزده آبى بـرسان           کز عطش سوخته پا تا به سرم مادر جان!

شعر ژولیـده گـواهى دهد از غربت من           دوست دارم که بیایى به برم مادر جان!

نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید



من در این حجرۀ در بستۀ خود مىپیچم           کس نداند که چه آمد به سرم مادر جان!



بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ایراد محتوایی در عدم رعایت شأن اهل بیت؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و حفظ بیشتر حرمت و شأن اهل بیت که مهمترین وظیفه هر مداح است؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.



چون تو در فصل جوانى ز جهان سیرشدم           که زده داغ تو بر جان شررم مادر جان!


ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت های معتبر حذف گردید؛ لازم به ذکر است داستان هایی خنده، رقص و هلهله کردن اُم فضل و دیگر کنیزان در هیچ مقتل معتبری نیامده و تحریفی است؛ اتفاقاً در روایات معتبر کتب عيون المعجزات ص ۱۲۹، اثبات الوصیه ص ۲۱۹، دلائل الأمامیه ص ۳۹۵، بحار الانوار ج ۵۰ ص ۱۶؛ جلاءالعیون ص ۹۶۷، منتهی الآمال ص ۱۸۰۴، مقتل معصومین ج ۳ ص ۴۷۹ و ... اشاره بر گریه کردن اُم الفضل ملعونه بعد از مسموم کردن امام جواد عليه‌السلام شده است، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



نکشد گر که مرا زهر جفا، خواهد کشت           خــنــدۀ همــســرِ بیــدادگـرم مادر جان!



همسرم پشت در خــانه به دست افشانى           من به یاد تو و مسـمـارِ درم مادر جان!